دو داستان متفاوت از مدینه، جده و ماشین‌های شاسی بلند آمریکایی

هوتن قلعه نویی صاحب یک خودروی عجیب است که علامت تاکسی دارد. او هر چند وقت یک بار عکسی از خودروی خود منتشر می کند.

 

مادرم کاش بودی دل را قربانی کنم
کاش بودی رازی برایت فاش کنم
مادرم ای اسمان غربتم
مادرم ای شانه هایت قوتم
اینک اما نیستی ای بلبل ام
حال نیستی فدایت ای جان من
من ندادم گناهم چیست که اینک بی مادرم
راز گفتم ولی حال نیست صندقچه اسرار من
این روزها بلای جان من شد ای مادرم
نیستی و من تنها شدم سرورم
این روزها همه دنبال تو می گردند
گرد شمع اند و چون پروانه وار می گردند
وای بر این دلم پیدایت نیست
بغض امروزم بسی درد و دلم خاکستر است
من که بینم مادری دست بر پیشانی است
دل را چنگ زنم ای مادرم اینک دلم رسوایی است
اینک من ندارم عشقم تو را تا بگیرم برایت مروارید خلیج
کاش بودی و برایت می نوشتم دوستت دارم مادرم
از جمله دوستت داشتم من دلخورم
کاش بودی مادرم دوستت دارم را نثار کنم
حال که اینجا جان گرفت اسم زرین تو
دوستت دارم دوستت دارم به یاد گذشته زیبای من

sa molaei

در شرایطی که فرمانده نیروهای مسلح، فرمانده سپاه، رئیس مجلس و قریب به اتفاق بزرگان کشور حمایت علنی از تفاهم نامه لوزان سوئیس داشته‌اند، سایت بی‌باک متعلق به مجموعه آیت الله مصباح یزدی در ادعاهایی عجیب و قابل پیگرد، نوشت: «به هر حال یا تیم مذاکره کننده هسته‌ای کشورمان برخلاف توصیه‌ها و مطالبات حضرت امام خامنه‌ای و مردم شریف ایران، خواسته یا ناخواسته به منافع کشور ضربه زده است و ترکمنچای دیگری خلق کرده است (چنانچه از اظهارات صریح و سیاست اعلانی دو طرف چنین بر می‌آید) و باید در فرصت باقی مانده آن را جبران کنند که در چنین فرضی، انتقاد صریح و بدون رودربایستی (البته به دور از بازیهای سیاسی) نسبت به عملکرد تیم هسته‌ای به استناد ده‌ها آیه و روایت و فتاوای صریح مراجع عظام تقلید و ولی امر مسلمین جهان حضرت امام خامنه‌ای، و تصدیق همه عقول سلیم، واجب شرعی و عقلی می‌باشد.

و اگر فرض را بر بی‌عیب و نقص بودن توافق هم بگذاریم و چنین قضاوت کنیم که مسئولان هسته‌ای کشور به دلیل برخی مصالح و منافع و همچنین پیشگیری از سنگ اندازی‌ها و شیطنت های برخی دشمنان منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای قادر نخواهند بود، دستاوردهای مهم و اصلی این توافق را تا نهایی شدن اعلان کنند ـ که امیدواریم اینگونه باشد ـ باز هم انتقاد صریح و تند از تیم مذاکره کننده هسته‌ای تا امضای توافق نهایی به منظور تحقق اهداف سیاست اعلانی، برای بخشی از جامعه واجب شرعی و عقلی می‌باشد که باز هم تصریح می‌کنم؛ توضیح بیشتر این موضوع در شرایط حساس کنونی خلاف تدبیر است اما این مختصر بدین لحاظ تبیین شد تا به وجوب عقلی و شرعی انتقاد صریح از توافق لوزان از سوی بخشی از جامعه و رسانه‌ها تا زمان حصول توافقی خوب و نهایی برسیم.

بنابراین در هر دو صورت چه تیم هسته‌ای خیانت کرده باشد یا اسیر فریبکاری دشمن قرار گرفته باشد و چه غیر این باشد، حداقل بخشی از جامعه وظیفه دارد تا زمانی که توافقی کاملا مطابق با منافع ملی قطعی، نهایی و روشن نشده است، به انتقادات صریح و بدون رودربایستی خود ادامه دهد».

هستی من ز هستی توست       تا هستم و هستی دارمت دوست

عرش خود را حق نموده فرش راهت مادرم
هستی و خلقت فدای یک نگاهت مادرم
تو همه بود و نبود و تار و پودی نازنین
من بمیرم تا نبینم اشک و آهت مادرم

مهر او مهر داورم باشد
دست او سایه سرم باشد
جان من را اگر پذیرد او
هدیه روز مادرم باشد

مادر ای تمام هستی
تو همه زندگی هستی
تو همه نور امیدم
تو شب سیاه و پستی
مادر ای چراغ خونه
کیه قدرت رو بدونه
کیه که به جز تو مادر
پای بچه هاش می مونه
مادر ای که نور عشق توی چشاته
همیشه کلی محبت تو صداته
بیخودی خدا نگفته
که بهشت زیر پاهاته

عصاره همه مهربانی ها را گرفتند و از آن مادر را ساختند. شکسپیر

مادر والاترین شاعر،چیره دست ترین نقاش،تردست ترین آهنگساز و ماهر ترین پیکرتراش است. اوشو

هیچ نغمه ای روح پرور تر و د لنشین تر از کلمه مادر وجود ندارد. جبران خلیل جبران

هیچ گلی عطر و رنگ و زیبایی مادر را ندارد. ارنست همینگوی

برای من مادرم با شکوه ترین زنی است که دیده ام. چارلی چاپلین

یک بوسه مادرم مرا نقاش کرد. رافائل

آنگاه که فرشتگان در آسمانها سر در گوش یکدیگر نهاده و نغمه های پر شور عشق را سر می دهند،هرگز نمی توانند کلمه ای آسمانی تر از کلمه مادر بیابند. ادگار آلن پو

مادر آسمانی

توئی مادر مثل جونم

ای همیشه مهربونم

تویی اون ستاره ای که

می تابی تو آسمونم

وقتی نگاهم می کنی

بهارو آغاز می کنم

وقتی صدای پات میاد

دوباره پرواز میکنم

حالا دیگه نوبت توست

سر روی شونم بذاری

تکیه کنی به دست من

منت به جونم بذاری

شکوفه سفید تو

قد کشیده مثل یک سرو

مادر میخوام سایه کنم

که تن به سایم بذاری

ولی افسوس…

مرا ببخش مادر

در خاطر دل من

چون باغ گل شکفتی

هر شب کنار مهد م

بنشستی و نخفتی

من هر چه با تو کردم

آن را به دل نهفتی

درد درون خود را

جز من به کس نگفتی

بردی ز یاد آنرا

دشنام اگر شنفتی

گر خشم با تو کردم

پاسخ مرا نگفتی

رفتی هزار افسوس

در زیر خاک خفتی

من را ببخش مادر

من را ببخش مادر

نباشد اگر سایه ات بر سرم

بگو مادرا بر که رو آورم

ره زندگی از تو آموختم

نباشد کسی غیر از تو رهبرم

زعطر دلاویز مهرت هنوز

دهد بوی گل بالش و بسترم

کنم کی فراموش مهر تو را

که تنها تو بودی بهین باورم

به مهر و به قهر و به صلح وستیز

تو پروردیم،گر که بار آورم

مرا تا تو باشی نظرگاه عشق

نباشد نظر جانب دیگرم

تو را مهر،آئین و کیش من است

مسلمان بخوانند یا کافرم

گرفته زتو طبع من بار شعر

نشانش همین شعر جان پرورم

شود زندگی تلخ در کام من

نباشی تو روزی اگر در برم

نباشد اگر سایه ات بر سرم

بگو مادرم بر که رو آورم

مهر و محبت مادری تقدیر و سرنوشت نیک بشر است و اثرات آن دائمی و عمومی است.

یاد ایامی که مادر داشتیم

افسری زیبنده بر سر داشتیم

زندگی با او مرا افسانه بود

روشنی بخش دلم در خانه بود

او چه خورشیدی فروزان در میان

خانه ما از وجودش آسمان

من جوان بودم جوانی نا شکیب

مادرم از لطف و مهرم بی نصیب

عشق و حال و سوز و دردی داشتم

قلب گرم و رنگ زردی داشتم

مادرم بیچاره محنت ها کشید

این زن دلداده حسرت ها کشید

لذتی از این پسر هرگز ندید

جانش از آزار من بر لب رسید

روز آخر روز رنج ودرد بود

مادرم افسرده و دلسرد بود

سوز و تب در بستر مرگش کشاند

زاشک ماتم دیده ام گوهر فشاند

دیگر او زین درد جانفرسا نرست

تا که پیوند دل از دنیا گسست

مادرم آن ناشکیب شام مهر

روزگارش خاک پوشانید چهر

جام جانش از تعب لبریز شد

در بهاران بود،کش پائیز بود

برگ زردی شد سبک خیز و روانی

با نسیمی پر کشید از بوستان

مادرم از زندگی خیری ندید

خفته تابوت تن،از غم رهید

مرغ ما از آشیانه پر کشید

لانه ما را رها کرد و پرید

ای دریغا مادرم از دست رفت

نیست بادا پیکرم تا هست،رفت

گرچه اکنون آن پسر مردی شدست

رنج دیرین تازه اش دردی شدست

گویند مرا چو زاد مادر

پستان به دهان گرفتن آموخت‏

شب‏ها بر گاهواره من‏

بیدار نشست و خفتن آموخت‏

لبخند نهاد بر لب من،

بر غنچه گل شکفتن آموخت،

دستم بگرفت و پا به پا برد

تا شیوه راه رفتن آموخت‏

پس هستى من زهستى اوست‏

تا هستم و هست دارمش دوست‏

مادرم شبنم گلبرگ حیات

پدرم عطر گل یاس بقاست

مادرم وسعت دریای گذشت

پدرم ساحل زیبای لقاست

مادرم آیینه حجب و حیا

پدرم جلوه ایمان و رضاست

مادرم سنگ صبور دل ما

پدرم در همه حال کارگشاست

مادرم شهر امیداست و هنر

پدرم حاکم پیمان و وفاست

مادرم باغ خزان دیده دهر

پدرم برسرما مرغ هماست

مادرم موی سپید کرده زحزن

پدرم نقش همه خاطره هاست

مادرم کوه وقار است و کمال
پدرم چشمه جوشان عطاست

روز مادر که بدون پدر نمی شه

پدرم روزت مبارک

روز پدر مییام کنار خاکت

سورمه چشمام میکنم صفاتو

مثل همیشه میبوسی چشامو

مثل همیشه می بوسم چشاتو

چهل روزه رفتی اما تا قیامت

برام بزرگ و خوب و آشنایی

هنوز شبیه اون قدیم ندیما

بازم خودت سنگ صبور مایی

روز پدر میرسه و دوباره

لبهای خندون تو دیدن داره

صدات تو گوش واژها میپیچه

حرفای خوب تو شنیدن داره

دستای با شکوه و پینه بستت

همیشه توی خاطرم میمونه

دستایی که شکسته و غریبه

دستایی که بزرگو مهربونه

داغ ما  در هجر یوسف کمتر از یعقوب نیست

او پسر گم کرده بود و ما پدر گم کرده ایم

ای پدر از آشیان خود پریدن  زود  بود        با دلی پرازآرزو درخاک رفتن زود بود

آخر ای یار همه ،ای مظهر مهر وصفا        در  دیارجاودان منزل گزیدن  زود  بود

سایه ای بود و پناهی بود و نیست

هستی ام را تکیه گاهی بود و نیست

سخت دلتنگم کسی چون من مباد

سوگ حتی قسمت دشمن مباد

گفتنش تلخ است و دیدن تلخ تر

(هست )ناگه (نیست )گردد از نظر

باورم شد این من ناباورم

روی دوش خویش او را می برم

می برم او را که آورده مرا

به پاس ایامی که پرورده مرا

می برم در خاک مدفونش کنم

از حساب خویش بیرونش کنم

راست می گویم جز این منظور نیست

چشم شاعر از حواشی دور نیست

مثل من ده ها تن دیگر به راه

جامه هاشان مثل دلهاشان سیاه

منتظر تا بارشان خالی شود

نوبت نشخوار و نقالی شود

هر یکی هم صحبتی پیدا کند

صحبت از هر جا به جز اینجا کند

گفتنش تلخ است و دیدن تلخ تر

خوش به حالت خوش به حالت ای پدر

می خوام از تو بنویسم تو که مَردِ روزگاری
توی این مرثیه بازار تو یه شعر تازه داری
تو شبیه احترامی نازنین مث یه حاجت
مث یه تندیس پاکی لحظه ناب عبادت
می خوام از تو بنویسم تنها تو نیستی غریبه
تو که یاد دادی به چشمام دنیا اندازه سیبه
با تو تو نوروز هر سال نَحسیِ سیزده به در شد
گُلا ون یکاد می خوندن وقتی اسم تو پدر شد
با تو از تموم شب ها بی ستاره رد شدم من
لهجه ناب بهارو به خدا بلد شدم من
تو یادم دادی شکوهِ معنیِ امَن یُجیبو
واژه واژه نمازو این قرائت نجیبو
دست تو تو باغچه هامون گلای اطلسی کاشته
توی آسمون سفره ماهِ کامل و گذاشته
«می خوام مث کودکی یام یه بچه بلا بشم
می خوام تو دستات بمونم تو دست تو قد بکِشم»
توی این شبای منحوس قصه هات معجزه گر بود
روی گلبرگای خونه واژه پدر پدر بود
تو هنوز از تیر آرش یه کتابچه قصه داری
از تو خاطراتِ کهنهَ‌ت قصه های نو می یاری
کاش که گرگ پیر قصه بره ها رو نمی خوردش
چل گیس قصهَ ت و ای کاش دیوِ بد دل نمی بُردش
هنوزم شبای یلدا بهترینِ لحظه هاتِ
درمونِ چشمای خستهَ‌ت حافظ و شاخه نباته
توی این ولوله شوم آغوش تو مث کوهه
امن ترین پناه قلبم تکیه گاهی باشکوهه
مرد بارونیِ خونه! تویی ناجی و بهانهَ‌م
پیش کشِ تموم دردات واژه واژه ترانهَ‌م
«می خوام مث کودکیام یه بچه بلا بشم
می خوام تو دستات بمونم تو دست تو قد بِکِشم»

روز مادر در ایران و جهان

به یاد آر چشمانی را كه بر تو نگران بودند

به یاد آر دستانی را كه شب ها با نوازش های خود دردهای تو را تسكین می دادند

به یاد آر دلی را كه به خاطر تو زخم ها خورده است

آن هنگام زانو بر زمین بگذار و موهبت مادر را سپاس دار

بیستم جمادی الثانی هر سال، روزی پر از خاطره و معنویت است؛ خاطراتی شیرین از مادران مهربان ، فرزندان با محبت و همسران با وفا ؛ این روز به یُمن ِ زاد روز بانوی نمونه اسلام ، فاطمه زهرا ( سلام الله علیها) ، روز مادر نام گرفته است ؛ بانویی كه گل سرسبد تمام بانوان عالم است ؛ تنها زنی كه پدرش معصوم ، شوهرش معصوم و خودش نیز معصوم بوده و پیامبر گرامی اسلام (ص) به او لقب " اُم ابیها "  داده است ، یعنی زنی كه برای پدرش همچون مادر بود.

اگرچه دوران زندگی حضرت زهرا (س) كوتاه بود در كتاب دكتر شهیدی روی این عدد بحث شده است . اما زندگانی پر بركت و درخشان وی ، آن بانوی بزرگوار را به الگویی بی نظیر برای تمام زنان عالم در طول تاریخ مبدل ساخته است؛ زنی كه كودكی اش را در خانه شخص اول اسلام – پیغمبر اكرم (ص) – و دوران بچه داری را در خانه دومین شخصیت ممتاز اسلام –علی (ع) – گذراند و دو امام معصوم - امام حسن (ع) و امام حسین (ع) - ،  و دو دختر فداكار و شجاع - زینب و ام كلثوم - را به جامعه تحویل داد.

زندگی و سیره ی حضرت زهرا( س) به قدری آموزنده و جذاب است كه هر زن آزاده ای در جهان او را چونان قدیسه ای تحسین می كند؛ زنی كه تولدش از دامن خدیجه كبری ، همسر پیامبر گرامی اسلام (ص) و در كانون نخستین خانواده اسلامی با نغمه های آسمانی و تسبیح قدسیان همراه شد و شب میلادش را عرشیان به بانگ تكبیر و تسبیح جشن گرفتند و خداوند لقب كوثر به او عطا كرد؛ زیرا وی سرچشمه ی تمام خوبی های جهان است.

و چه زیبا تولد این بانوی گرانقدر به ابتكار بنیانگذار جمهوری اسلامی – امام خمینی (ره) – روز زن و روز مادر نام گرفت ؛ " اگر روزی باید روز زن باشد ، چه روزی والاتر و افتخارآمیزتر از روز ولادت با سعادت فاطمه زهرا سلام الله علیهاست ؛ زنی كه افتخار خاندان وحی است و چون خورشیدی بر تارك اسلام عزیز می درخشد."

( از بیانات امام خمینی (ره) در تاریخ 15/ 2/ 59 )

نامگذاری یك روز از سال به نام مادر در فرهنگ و ملل مختلف سابقه ای طولانی دارد و هر ملتی سعی كرده است روزی را به تجلیل از مقام شامخ مادر اختصاص دهد.

در فرهنگ پر بار ایران اسلامی خجسته زاد روز بانوی گرانقدر اسلام ، دختر حضرت محمد (ص) روز مادر نام گرفته تا زنان  و مادران این مرز و بوم از او درس ایمان ، فداركاری و مهربانی بیاموزند.

ما نیز بر آن شدیم تا با مروری بر تاریخچه روز مادر در میان ملل دیگر ، سابقه این مناسبت را در سایر فرهنگ ها بررسی كنیم.

روز مادر در كشورهای مسیحی

یك خانم امریكایی به نام آناجارویس (Anna Jarvis ) پس از مرگ مادرش ، در هشتم ماه مه 1905 به این فكر افتاد كه از تمامی مادران در زمانی كه در قید حیات هستند ، قدردانی شود. به همین دلیل تمام تلاش خود را بر این گذاشت كه روزی از سال به مادران اختصاص داده شود. او در آغاز از كشیش منطقه شان خواست كه موعظه ای در زمینه نقش مادر در جامعه ایراد كند. سپس نامه هایی به مردان روحانی ، سیاسی و با نفوذ فرستاد . پس از آن با خرید یك آژانس تبلیغاتی ، پیغام خود را با مضمون " اختصاص دادن روزی برای ارج نهادن به مادران ، آنان را جاویدان می سازد " به گوش مردم رساند و سرانجام در سال 1907 روز یكشنبه ، دوم ماه مه – زمان مرگ مادر آنا جارویس – روز مادر نامیده شد.

پس از تلاش موفقیت آمیز جارویس ، با به پایان رسیدن جنگ جهانی اول ، روز مادر به كشورهای اروپایی نیز راه یافت . در سال 1917 روز مادر در سوئیس رایج شد و سپس به اتریش و جزایر اسكاندیناوی رسید. در آلمان برای اولین بار در سال 1922 این روز را جشن گرفتند. اما در زمان ناسیونالیست ها  روز مادر در این كشور دچار انحراف شد؛ زیرا آنان بر پایه این ایدئولوژی كه مادر ضامن دوام ِ نژاد آریایی است، این روز را جشن می گرفتند.

سمبل روز مادر برای مادری كه در قید حیات است یك شاخه میخك قرمز و برای مادری كه از دنیا رفته ، یك شاخه میخك سفید است. آنا جارویس با ارائه این طرح ، بردن گل برای مادران را رواج  داد .

آنا جارویس ، بانی روز مادر در كل جهان مسیحیت – زنی كه خود هیچ گاه مادر نشد- در سال 1948 در خانه سالمندان فیلادلفیا بدرود حیات گفت. جالب است بدانید كه تمام هزینه های نگهداری و اقامت او در خانه سالمندان را تاجران گل – افرادی كه بیشترین سود را از روز مادر می بردند- متقبل شدند.

روز مادر در میان ملل دیگر

فرزندانی كه نمی توانند در این روز در كنار مادر خود باشند، اغلب با یك تلفن ، ارسال كارت ، فرستادن گل یا هدیه ، عشق و محبت خود را ابراز می كنند؛ و افرادی كه در این روز لذت بودن در كنار مادر را تجربه می كنند ، با كمك در انجام كارهای خانه ، تهیه غذایی ویژه و گذراندن روز خود با مادرشان از محبت های او قدردانی می كنند.

كشورهایی چون تركیه ، دانمارك ، فنلاند ، ایتالیا ، استرالیا و بلژیك روز مادر را در دومین یكشنبه ماه مه جشن می گیرند. در نروژ دومین یكشنبه ماه فوریه و در سوئد و فرانسه نیز آخرین یكشنبه ماه مه ، این روز ، جشن گرفته می شود. مردم فرانسه این روز را همچون جشن تولد برگزار می كنند. تمام خانواده دور هم جمع می شوند و با یك وعده غذای ویژه و كیك ، روز مادر را جشن می گیرند. بعضی از كشورها این روز را در فصل بهار برگزار می كنند.

در لبنان در اولین روز بهار و در ژاپن دومین یكشنبه ماه مه با برگزاری نمایشگاه نقاشی از مادران تجلیل می شود. كودكان شش تا چهارده سال با كشیدن نقاشی درباره مادرانشان از آنها قدردانی می كنند. هر چهار سال یك بار نیز نقاشی های برگزیده در نمایشگاهی به نام " مادر من" به نمایش گذاشته می شود.

تاریخچه روز مادر در یونان به گذشته خیلی دور بر می گردد. 25 سال قبل از ظهور عیسی مسیح (ع) ، الهه های یونانی وجود داشتند كه برای آنها نوعی جشن مادر برگزار می شد.

مردم هنگ كنگ ، پاكستان ، قطر ، عربستان سعودی و امارات متحده ی عربی روز مادر را در ماه مه جشن می گیرند. مردم این كشورها كه عموماً مسلمان اند، در این روز به دیدن مادران خود می روند و با در دست داشتن هدایایی چون گل ، كیك ، اشیای زینتی و قیمتی از ایشان قدردانی می كنند.

در آرژانتین و هندوستان مراسم روز مادر در ماه اكتبر برگزار می شود. مردم آرژانتین در دومین یكشنبه این ماه از مادران قدردانی می كنند؛ اما هندوها ده روز را برای این منظور جشن می گیرند. این فستیوال بر اساس نام دورگا پوجا (Durga Puja) –  زن و مادر قدیسه هندو – " دورگا "  نامگذاری شده است. بنا بر افسانه ای ، این مادر الهی ده دست دارد و در هر دست اسلحه ای برای از بین بردن اهریمن ( شیطان ) .

در پرتقال و اسپانیا روز مادر ارتباط نزدیكی با كلیسا دارد. در هشتم دسامبر، این مردم نه تنها از مادران قدردانی می كنند ، بلكه مراسم شكر گذاری برای مریم مقدس ، مادر حضرت عیسی (ع) را نیز به جا می آورند.

عده ای از مردم یوگسلاوی سابق هم در ماه  دسامبر یك روز را  به نام " ماتریس " جشن می گرفتند. دو هفته بعد از كریسمس دختران و پسران جوان در سكوت و آرامش كامل دست و پای مادر خود را در حالی كه خواب بود، می بستند و مادر زمانی كه بیدار می شد با دادن هدایای كوچكی كه در زیر بالش خود مخفی كرده بود خود را آزاد می كرد.

اگر چه هر كشوری با فرهنگ خاص خود برای انتخاب روز مادر سمبل و دلیلی دارد. اما آنچه اهمیت دارد قدردانی و تشكر از مقام مادر است؛ و این مراسم بهانه ای است تا توجه بیشتری به مادران داشته باشیم و به آنها ثابت كنیم كه چقدر دوستشان داریم.

مادر!

همه ی  دنیا دوستت دارند

روز مادر 1394

مادر عزیزم ،وقتی چشم به جهان گشودم. قلب کوچکم مهربانی لبخند و نگاهت را که پر از صداقت و بی ریایی بود احساس کرد. دیدم زمانی را که با لبخندم لبخند زیبائی بر چهره خسته ات نشست و دنیایت سبز شدو با گریه ام دلت لرزید و طوفانی گشت. از همان لحظه فهمیدم که تنها در کنار این نگاه پرمهر و محبت است که احساس آرامش و خوشبختی خواهم کرد.

------------------------------------------

تاریخ روز مادر (تاریخ روز زن)

21 فروردین ( بیستم جمادی الثانی ) ولادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها و روز مادر ( روز زن ) بر تمامی مادران عزیز مبارک باد.

بیستم جمادی الثانی هر سال، روزی پر از خاطره و معنویت است؛ خاطراتی شیرین از مادران مهربان،فرزندان با محبت و همسران با وفا ؛ این روز به یُمن ِ زاد روز بانوی نمونه اسلام، فاطمه زهرا ( سلام الله علیها) ، روز مادر نام گرفته است ؛ بانویی كه گل سرسبد تمام بانوان عالم است؛ تنها زنی كه پدرش معصوم ، شوهرش معصوم و خودش نیز معصوم بوده و پیامبر گرامی اسلام (ص) به او لقب " اُم ابیها "  داده است،یعنی زنی كه برای پدرش همچون مادر بود.

زندگی و سیره ی حضرت زهرا( س) به قدری آموزنده و جذاب است كه هر زن آزاده ای در جهان او را چونان قدیسه ای تحسین می كند؛ زنی كه تولدش از دامن خدیجه كبری ، همسر پیامبر گرامی اسلام (ص) و در كانون نخستین خانواده اسلامی با نغمه های آسمانی و تسبیح قدسیان همراه شد و شب میلادش را عرشیان به بانگ تكبیر و تسبیح جشن گرفتند و خداوند لقب كوثر به او عطا كرد؛ زیرا وی سرچشمه ی تمام خوبی های جهان است.

روز زن و روز مادر نام گرفت؛"اگر روزی باید روز زن یا روز مادر باشد،چه روزی والاتر و افتخارآمیزتر از روز ولادت با سعادت فاطمه زهرا سلام الله علیهاست؛زنی كه افتخار خاندان وحی است و چون خورشیدی بر تارك اسلام عزیز می درخشد."

امروز  روز مادر است! روز زن
 مادر! چه کلمه سهل و ممتنعی. چه کلمه مقدسی و چه مفهوم زیبایی! جالب است که زبانهای مختلف برای مفهوم مادر کلماتی در همین حدود دارند. مادر - مامان - مام - ام و... برای گفتن آن لب حالت خاصی می گیرد! اوج احساس و عاطفه! اوج دوستی و محبت.

خدای من! مادر، اسطوره ای مقدس است در زندگی انسان. بزرگ و بلند. شاید نیمی از انسانها مادر شوند اما بازهم مادر بودن و مادری کردن مفهومی مقدس است.

از لحاظ جامعه شناسی، مادر نوعی نقش اجتماعی است. نقشی که معلوم نیست اکتسابی است یا ذاتی! فرزند بودن و دختر بودن نوعی نقش اجتماعی است با کارکردها و وظایف اجتماعی خاص خود که ذاتی است و هیچ کس نقشی در آن ندارد. اما شغل هر فرد، نقش اکتسابی اوست.

در این میان معلوم نیست مادر بودن نقش ذاتی است یا اکتسابی. شاید اکتسابی بودنش بچربد، اما شرایط اجتماعی و فیزیولوژیکی هر زنی را به مادر بودن و هر مردی را به پدر بودن می کشاند. نمی دانم به هرحال مادر و مادری به نظر من در حیطه تحلیل های جامعه شناختی نمی گنجد. نمی توانیم آن را تنها به عنوان یک فرد با نقشی خاص در نظر بگیریم.

مادر و فرزند رابطه ای متقابل و حیاتی دارند که بدون آن قوام جامعه شک برانگیز است! تجربه نیز نشان داده اقداماتی در مسیر کمونیستی کردن جوامع و دور کردن آنان از خانواده و زندگی خانوادگی، و به سر کار بردن مادران تبعات و نتایج غیر قابل باور و نامطلوبی به دنبال دارد. کیبوتص ها در اسرائیل و شوروی و... که در همین راستا آغاز به کار کردند، همگی طعم شکست را چشیدند.

لذا ما نیز مانند اکثر فرهنگ های دنیا مادر را می ستاییم و او را پاس می داریم. با اینکه در تمام جهان روز دیگری به این عنوان یعنی روز مادرشناخته میشود و گرامی داشته میشود. اما ما ایرانیان و شیعیان به احترام مادری بزرگ و مقدس که البته کمتر میشاسیمش و فقط از درد سینه او مطلعیم نه افکار و عقاید و رفتارش! روز ولادت او راگرامی می داریم، روز ولادت دختر نبی اکرم و همسرعلی مرتضی، مادر حسنین و زینب کبرا، حضرت فاطمه زهرا (س) .